به نقل از «خرداد»

حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها به افزایش حضور و نفوذ امریکا در منطقه می‌انجامد؟

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۲۳۲۳۵

شرق نوشت:بحران غزه وجه جدیدی به صورت حملات حوثی‌ها علیه کشتی‌رانی در دریای سرخ و تنگه باب‌المندب یافته است.

سخنگوی نظامی حوثی‌ها جمعه گذشته تأیید کرد که تا زمانی که اسرائیل اجازه ارسال غذا و دارو به غزه را نداده، مانع تردد کشتی‌های مرتبط با اسرائیل خواهند شد.   20 کشتی در مدت یکی، دو ماه اخیر وقوع حوادثی را در این آبراه گزارش داده‌اند و آمریکا مدعی است که شنبه گذشته 14 پهپاد را در آسمان دریای سرخ هدف قرار داده‌ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! تاکنون پنج شرکت بزرگ کشتی‌رانی بین‌المللی نیز تردد خود از باب‌المندب را به حال تعلیق درآورده‌اند.   مقامات کانال سوئز نیز که حدود 10 میلیارد دلار درآمد سالانه برای مصر دارد، گفته‌اند که تاکنون 55 کشتی مسیر جایگزین یعنی دورزدن آفریقا را در پیش گرفته‌اند که دو هفته بیشتر زمان می‌برد. مسیر دریایی کانال سوئز – دریای سرخ –باب‌المندب از مسیرهای مهم بین‌المللی است.   حدود 12 درصد از تجارت دریایی بین‌المللی و 10 درصد انرژی دریا بُرد از این مسیر منتقل می‌شود. اروپا و آسیا در دو سوی این مسیر قرار دارند و از اختلال در آن بیشتر لطمه خواهند دید. اروپا از طریق این مسیر روزانه حدود شش میلیون بشکه نفت دریافت می‌کند. در صورت بسته‌شدن این مسیر چین نیز در زمره کشورهایی است که بیشترین لطمه را خواهد دید.   درباره تحرکات حوثی‌ها سه سؤال مطرح است:

1- این وجه از بحران غزه تا چه حد می‌تواند کشتی‌رانی بین‌المللی را مختل کند و بر اقتصاد جهانی تأثیر بگذارد؟ در شرایطی که دولت‌ها و بازیگران غیردولتی واقع در حلقه اول پیرامون اسرائیل با وجود جانب‌داری‌های عمدتا لفظی از غزه کنار ایستاده و نشان داده‌اند که برنامه‌ای برای درگیرشدن در جنگ ندارند و کشورهای حلقه دوم نیز خویشتن‌داری پیشه کرده‌اند، اکنون تحرکات حوثی‌ها تنها عاملی است که می‌تواند بُعدی منطقه‌ای و بین‌المللی به این بحران بدهد؛ اما تاکنون مشکل حادی پیش نیامده است. با وجود اقدام پنج شرکت کشتی‌رانی بزرگ به تعلیق تردد کشتی‌های‌شان، عمده ترافیک دریایی که به حدود دو هزار کشتی در ماه بالغ می‌شود، به طور عادی جریان داشته است. به‌این‌دلیل بازار نفت به این حمله‌های پراکنده بی‌اعتنا بوده و قیمت نفت به خاطر ضعف تقاضا در برخی بازارها روند کاهشی نیز داشته است. تنها هزینه بیمه کشتی‌ها، به‌ویژه کشتی‌های اسرائیلی افزایش یافته است. این احتمال وجود دارد که تحرکات حوثی‌ها نیز از الگوی برخوردهای محدود و کنترل‌شده بین حزب‌الله و اسرائیل تبعیت کند. تنها درصورتی‌که تعداد و شدت حملات حوثی‌ها به کشتی‌ها افزایش فوق‌العاده پیدا کند و کشتی‌ها ملزم به انتخاب مسیر دور آفریقا شوند، هزینه حمل‌ونقل و بهای نفت افزایش خواهد یافت و ممکن است به صورت فشار تورمی در کشورهای ذی‌ربط بروز کند.

2- سیاست آمریکا چیست؟ آمریکا امیدوار است که این تحرکات حوثی‌ها نیز کنترل شده و محدود باقی بماند و توازن غیررسمی که در 70 روز گذشته در منطقه شکل گرفته، بر هم نخورد. آمریکا به لحاظ اقتصادی کمترین نیاز را به مسیر دریای سرخ دارد؛ اما موضوع به لحاظ امنیت منطقه‌ای و باز نگه‌داشتن مسیرهای دریانوری بین‌المللی برای آمریکا مهم است و بسته‌شدن این مسیر به اعتبار آمریکا لطمه جدی خواهد زد؛ ازاین‌رو آمریکا از سه راهکار سخن گفته است: اول ایجاد یک نیروی دریایی چندملیتی ویژه. دوم برگرداندن مجدد انصارالله به فهرست گروه‌های تروریستی به اتهام دزدی دریایی و سوم هدف قراردادن اهدافی در یمن. با توجه به محدودماندن حملات حوثی‌ها و ادامه تردد در دریای سرخ راهکارهای دوم و سوم هنوز محتمل نیست؛ چراکه آمریکا همچنان مصمم به جلوگیری از گسترش جنگ غزه است و امیدوار است در چند هفته آینده با فروکش‌کردن جنگ غزه تهدید حوثی‌ها علیه تردد دریایی نیز منتفی شود. به‌علاوه آمریکا باید ملاحظات عربستان درباره حفظ آتش‌بس و تفاهم با حوثی‌ها و آسیب‌پذیری کشورهای عربی منطقه را نیز در نظر داشته باشد.

3- عواقب درازمدت اقدامات حوثی‌ها چه می‌تواند باشد؟ اگر آمریکا در تلاش برای ایجاد یک نیروی ویژه دریایی موفق شود، این کار ممکن است عواقب درازمدتی برای منطقه داشته و اهدافی فراتر از مقابله با حوثی‌ها، ازجمله درباره ایران را دنبال کند. چنین نیروی ویژه‌ای می‌تواند به افزایش همکاری‌های امنیتی برخی کشورهای عربی با اسرائیل تحت نظر آمریکا کمک کند.

قبلا در نوامبر 2021 آمریکا، اسرائیل، امارات و بحرین یک رزمایش دریایی در دریای سرخ انجام داده بودند و هم‌زمان یک نیروی ویژه دریایی (CTF153) با شرکت 39 کشور برای مبارزه با تروریسم و دزدی دریایی در دریای سرخ ایجاد شد. به‌علاوه در خبرها آمده که آمریکا در تلاش برای شرکت‌دادن چین در این نیروی ویژه است. به گزارش وزارت خارجه آمریکا، وزرای خارجه آمریکا و چین هفته گذشته درباره «تهدید حوثی‌ها علیه مسیرهای دریایی» گفت‌وگوی تلفنی داشته‌اند. چین یکی از کشورهایی است که به دلیل اقتصاد صادرات‌محور خود اهمیت زیادی برای امنیت دریانوردی قائل است. همه اینها اکنون فرصت دیگری را برای تحرکات جدیدی از جانب آمریکا ایجاد کرده و می‌تواند به افزایش نفوذش در منطقه کمک کند.

منبع: خرداد

کلیدواژه: حملات حوثی ها دریای سرخ نیروی ویژه بین المللی کشتی رانی کشتی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۲۳۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت ظریف از دلایل موافقت آمریکا و مخالفت اعراب و اسرائیل با برجام

آفتاب‌‌نیوز :

محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به نقل از جماران به شرح زیر است:

دنیا گرفتار چالش شناختی است.

خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.

دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.

هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشور‌های عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.

کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند

این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آن‌ها صدام بود. آن‌ها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند. 

یکی از رهبران کشور‌های حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم. 

زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد. وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد. 

وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند. 

همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.

زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند

اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است. 

امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند. 

امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشور‌های عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد

اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند. 

عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم. 

در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشور‌های عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.

دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند. 

مهم‌ترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشور‌های منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم

تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم. 

این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم

دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم

بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است

همسایه‌ها برای ما فرصت هستند. 

مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم

منبع: سایت انتخاب